Soms gebeuren er dingen waar een mens heel stil van wordt. Jasper, het langverwachte zoontje van mijn kozijn, werd geboren op 6/5/24 als een sterrenkindje. Hij was volledig klaar om op de wereld te komen ... maar dan toch niet. Dit grijpt je naar de keel en laat je met verstomming achter. Niet in het minst zijn ouders en zijn zusje. Er bestond geen twijfel over dat we bij zijn afscheid aanwezig zouden zijn. Villance kon wachten. Het Pinksterweekend was lang genoeg.
Het weelderige Ardense groen op zondag deed wel deugd
Net zoals de zon die maar bleef schijnen terwijl het rondom ons aan het regenen was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten