Epoustouflante

"Epoustouflante" … tot voor kort nog nooit van gehoord maar het stond in één van de commentaren op Luna haar rapport … het is zoveel als "schitterend" in het algemeen beschaafd Nederlands. En naast de toepasbaarheid op dochterlief haar examenresultaten was dat een mooie omschrijving voor de voorbije week in Villance.

Met Herman, Jasmien, Nick, Nils, Elinn, Els en Dimitri

die traditiegetrouw afzakten met Kerst om er een lap op te geven.

 

Nadat we ons 7-koppig kerstbezoek hadden uitgewuifd, werden de bedjes gevuld door de buurmeisjes Kaat, Sara en Margo met wie het altijd een blij weerzien is !

 

Als afsluiter mochten we onze lieve buurman Roger met zijn al even sympathiek kleindochtertje Macy ontvangen en werd de living omgetoverd tot pannenkoekenhuisje.

 

Een bevroren landschap zorgde toch nog voor een beetje een 'witte-kerst-gevoel' …

 

 

… ideaal om een frisse neus te halen in een betoverend decor...

… al viel die bijna in het water toen de weg verder ging op deze manier. Iets te breed om over te springen ;-). Gelukkig vonden we een eindje verderop een paar boomstammen die we voor onze kar konden spannen om droog de andere kant te bereiken.

 

 Geen natuurijs (zo hard heeft het niet gevroren al kwam -7 wel in de buurt)

maar op de schaatsbaan van Bertrix  was ijsplezier gegarandeerd.

Gelukkig zonder noemenswaardige valpartijen want voor Manon was het een primeur.

 

'Alleen vakantie' bestaat niet. Er valt altijd wel iets te doen in een optrekje.

 Deze keer was het de keukenkast die moest gerepareerd worden. Een aantal verfwerken dringen zich ook op maar dat is voor de volgende keer. Hopelijk heeft het tegen dan niet gesneeuwd want anders zullen de borstels een serieuze concurrent hebben  :-).

 

Surpriseken

 

Ook dit jaar ligt er een surpriseken onder onze kerstboom voor de mensen
die we het voorbije jaar mochten verwelkomen in Villance :-).

 

OMG

"Oh my God, is hier geen Wifi ??" vroeg een verbolgen vierjarige een paar maanden terug toen ze bij ons in Villance op bezoek was.
7 jaar hebben we een bewuste keuze gemaakt voor een wifi-loos bestaan in ons Ardens optrekje. Het was zalig om even gedeconnecteerd te zijn. Helaas hebben we de strijd moeten staken met dank aan Luna en de secundaire scholen die ervan uitgaan dat je ten allen tijde online bent om huiswerk te maken … Met een Ardense passage van minstens 1 keer in de maand, konden we dit niet langer volhouden en zijn we nu officieel 'in the air'. Biep biep ...

I'm dreaming of ....

"I'm dreaming of a white Christmas" … maar helaas pindakaas , ook dit jaar ziet het ernaar uit dat hij extreem groen gaat worden. En dan te bedenken dat Villance nu onder een wit tapijtje ligt te blinken. Ze hebben zich hierboven een week vergist … mja … missen is 'menselijk' zeker ;-).

Bijna

Het 'De Morgen Magazine' kondigde het ook aan "FEEST", bijna ...

Hoera, hoera, binnen een paar weken mogen we alweer het 'Feest van het licht'

vieren en worden de dagen beetje bij beetje terug langer en lichter.

En daar hoort een kerstboom bij. Al heeft het wat voeten in de aarde gehad om er één van te maken. Ik had me onze nieuwe aankoop iets minder gecompliceerd voorgesteld :-). Temidden van het walhalla van de echte kerstbomen misschien vreemd om er eentje van gerecycleerde plastic aan te schaffen. De illusie van een fris geurende den kreeg echter een aantal jaren terug een flinke deuk toen we zicht kregen op de productiemethoden ervan :-(.

Maar vooraleer we eind december mogen gaan feesten, eerst nog de examens tot een goed einde brengen. Een geïmproviseerde bureau bracht soelaas voor Luna om haar in alle rust voor te bereiden. Voor dit plekje had ik geld willen geven toen ik een paar decennia terug in de boeken moest duiken :-). 

Drievuldigheid

Met een weekendtrip voor Hans en zijn vriendjes naar Praag, zijn we in een beperkte delegatie voor een paar dagen afgezakt naar Villance. Of de Drievuldigheid 'heilig' was, laten we in het midden ;-).

P.S. De aankomst was een beetje frisjes. Op de achtergrond doet de stoof haar best om in gang te gaan. Dat was dan meteen ook de enige keer dat ik ze onmiddellijk aan de praat heb gekregen. Gemiddeld deed ik er een half uur over. Misschien moet ik een carrière switch naar de brandweer overwegen ... de vlammen gaan spontaan uit als ik eraan kom ...

 Zondag kondigde zich aan als de enige droge dag. Ondanks de jacht nog mogelijkheden zat om te genieten van de schitterende herfstkleuren, de stilte (al is dat relatief met twee kwebbelende kind'jes'), de zalige geur van de afgevallen bladeren, ...

 

 Al stelde er zich een praktisch euvel ... ik was Luna haar wandelschoenen vergeten. Het voordeel van een 'puber-in-huis' is dat de schoenmaten beginnen overeen te komen dus heb ik mijn oude exemplaren, die ondertussen promotie hadden gemaakt tot werkschoenen, van onder het stof gehaald.

"Shop till you drop" ... bijna letterlijk te nemen na een dagje winkelen in Namen.

 

Dinsdag was cocoon-dag maar met zicht op de eerste sneeuw absoluut geen straf ...

Reanimatie

 

De uren die Hans al heeft doorgebracht op een laddertje aan onze satelliet zijn niet te tellen. "Waar je ook bent, we garanderen de scherpste beeld -en geluidskwaliteit". Pardon ? Tot ze beslissen om de zenders te wisselen van satelliet en je weer mag beginnen zoeken naar de juiste connectie met de juffrouw in de ruimte. Met de herfstvakantie voor de deur (en de daarbijhorende gasten) was het 'satelliet- to-the-rescue' en zijn Hans en ik afgelopen maandagmiddag naar Villance gereden om hem te reanimeren.

 

Net voor we vertrokken nog even een frisse neus gehaald en letterlijk bijna over dit gigantisch eetbaar exemplaar gevallen. Worden we daar blij van :-) ?

Vroege vogel

Een grote kuis van de berging drong zich op. Naast de ramen poetsen, het gras afrijden en het hele huis van kop tot teen schoonmaken, een dagvullende activiteit.

• Optie 1 was vertrekken op woensdagavond en helemaal alleen toekomen in de 'pikkendonkeren'.
• Optie 2 was donderdag om 5 uur opstaan om voor de files door Brussel te zijn.

Aangezien mijn 'vroege-vogel-gehalte' even groot is als mijn fantasie ;-) heb ik gekozen voor het laatste.

Eerst chaos creëren vooraleer het weer opgeruimd en netjes is.

Onlangs werden de winnaars bekend gemaakt van de 'Wildlife Photographer of the year'. Eén van de laureaten was de Belg Michel d'Oultremont die deze foto maakte van een prachtige scène in de Ardense bossen. Tot op vandaag hebben we dit nog nooit 'in het echt' mogen meemaken en al zeker niet afgelopen donderdag.

Toen was er niet veel tijd over om in de bossen te duiken …

 

 

Gratis

De studie 'Curieuze Neuzen' toonde onlangs nog aan dat zuurstof en zuivere lucht in Vlaanderen niet overal een evidentie is, en al zeker niet op het plekje waar wij de meeste tijd doorbrengen. Nog een rede te meer om naar Villance te gaan :-) want daar is die wel overvloedig aanwezig … gratis en voor niets.

 Iets waar je ook niet voor moet betalen … vriendschap.
 

 Het olijke trio alias Emma, Manon en Luna dat door het weekend is gesprongen.

 Lang geleden dat we meneer (of is het mevrouw) 'De Vos' nog eens zagen.

Hans en Manon waren getuige van zijn welness-time (lees : uitgebreide wasbeurt)
 



Tot grote frustratie van Hans was dit mooi koraalzwammetje het enige wat hij is tegengekomen op zijn zoektocht naar een eetbare boleet. Gelukkig had ik me al voorzien en champignons voor de menu gekocht :-). Hij heeft er wel (alweer) een tekenbeet aan overgehouden. Ook gratis en voor niets … alhoewel … die mademoiselle heeft ons nog een doktersbezoek gekost want er was een stukje blijven zitten en dat wil je toch liever niet in je knieholte hebben. 

Tè wa ta tè

Het  afgelopen weekend vertrok Hans fris en monter met een berg werkgerief èn een kluslijstje naar ons Ardens stekje.

Zaterdagochtend kwamen er positieve berichten door :

• de schommel stond weer muurvast want daar begon enige speling op te komen
• en de ramen werden weer voorzien van een nieuw laagje siliconen (het is een mysterie hoe die daar telkens opnieuw in de mist lijken op te gaan).

In de loop van zaterdagmiddag sloeg de sfeer om ;-) en liep niet alles meer van een leien dakje :

• de bosmaaier verslikte hem in het te hoge gras . Doordat onze grasmachine nog in reparatie staat in Bertrix was het onmogelijk om ons pelouse onder handen te nemen.
• het plan om de randen van de douche boven te voorzien van een nieuw laagje siliconen, draaide uit op een sisser omdat het 'even verwijderen van de oude en een nieuw laagje erop' sneller was uitgesproken dan gedaan
• de olie die Hans had gekocht om het werkblad in de keuken op te frissen, bleek de verkeerde te zijn dus ook daar streep door de rekening

Op dat moment floepte "Tè wa ta tè" door mijn gedachten. Een uitspraak die in één van Wouter Deprez zijn geweldige shows vaak de revue passeerde. Het was maar dat. Uiteraard niet zo plezant maar er zijn ergere dingen dan dat.
Een boswandelingsken bracht soelaas en de 'vangst' van twee kastantjeboleten maakte zijn dag goed :-). Ze werden direct verwerkt tot, naar eigen zeggen, de beste omelet ooit.

Zondag heeft hij nog kunnen afronden met een paar klusjes van de makkelijke soort : deur verven, lamp vervangen, lavendel snoeien, …

Ondertussen tellen we af naar onze volgende Villance pitstop. Hopelijk is tegen dan de Afrikaanse varkenspest enigszins onder controle en kunnen we zonder zorgen het bos induiken. Voorlopig is onze regio gevrijwaard en valt het niet onder de 63.000 ha natuur die werden afgesloten. Fingers crossed …

Vele hemels boven de zevende

'Vele hemels boven de zevende' is niet alleen een schitterend boek van Griet Op de Beeck maar ook een mooie samenvatting van de voorbije twee weken.

Een vakantie die startte met het leuke gezelschap van Els, Jurgen, Vincent en Sofie.

En die verderging met een fietstocht in de Moezel.

300 km op 5 dagen tijd … gestart in Thionville en geëindigd net voor Koblenz. Een experiment voor Luna en Manon maar eentje dat hen zeer goed is bevallen, en daar kunnen wij alleen maar heel blij van worden :-).



Blij waren we ook toen we niet rechtstreeks van Duitsland naar Moerzeke

moesten rijden en nog een paar dagen respijt kregen in Villance.

Waar we met plezier nog een feestweekend doorbrachten

met mijn nichtje Jasmien en Nick voor hun 40ste verjaardag.

 Terwijl Nils, Elinn, Luna en Manon  bewezen dat je meer

kan doen op een trampoline dan alleen maar springen.

Deze wandeling leek er eentje in een sprookjesbos of misschien was onze geest al te veel beneveld door de festiviteit van die dag ( het feit dat Hans en ik 24 jaar geleden 'ja' zeiden op 27 augustus)

Voor Luna en mij een perfecte afsluiter van een perfecte vakantie :-) !

 

 

Weekend met een gouden randje

 Op wacht in de buurt van het nieuwe optrekje van onze eerste Ardense poetsvrouw (haar deurbel had er geen zin in). Ze liet, na 5 jaar trouwe dienst, begin dit jaar weten dat het niet meer combineerbaar was met haar nieuwe job als conciërge bij niemand minder dan Prinses Lea. Afgelopen weekend viel alles goed .. wij waren in de Ardennen, de prinses was niet thuis en Mya was vrij. "Of we zin hadden om eens af te komen om wat bij te kletsen ?" En of !!

 Een duik nemen in een prinselijk zwembad … het is water zoals in gelijk welk

ander zwembad  maar het decor was niet te evenaren.

A once in al lifetime expercience …

 Als je dan in de buurt van Rochefort bent, drink je een … jawel Rochefort. Santé !

 Ook de zonsondergang had voor de gelegenheid een "gouden" randje.

 Tussendoor heeft Luna nog een filmpie ingeblikt voor haar YouTube kanaal :

https://www.youtube.com/watch?v=qZ2NNlvgvMo

Voor we naar huis reden met een auto waarvan de airco er de brui heeft aan gegeven,

nog even afkoelen in de Lesse.

 

 



Nu - maintenant

Dat de Dalai Lama  een wijze man is, wisten we al langer. Een van zijn uitspraken "Er is geen verleden, er is geen toekomst, er is alleen NU, geniet van het moment" is er 'kloef op' maar vergeten ook wij zo vaak toe te passen. Een weekje vakantie, waarvan de helft doorgebracht in Villance, kan daar wel bij helpen.

 Een fles champagne … we hebben vaak de neiging om ze weg te leggen in de kelder en te wachten op een goed moment om de kurk te laten knallen. De start van een paar dagen Villance leek ons meer dan een goeie rede om dat te doen :-).

 Onder de indruk van een hazelworm … nog nooit gezien. Enfin, toch niet levend.

 5 minuten later zzzzzoefde er een colibrievlinder voorbij. Die mocht meteen mee in de galerij van

'de- dieren-die-nog-nooit-eerder-ons-pad-passeerden'. Schitterend beestje.

De weekendkrant - ik - mijn favoriet plekje onder de eik =

 

 Ontbijt 'chez Manon' … mjamie !

 Genoeg energie om de nieuwe (te lange) overgordijnen te lijf te gaan.
Had ik gedacht dat het een fluitje van een cent ging zijn ? Mispoes … Grrr

 Ondertussen zette Hans zijn tanden in de trampolinerand. Die was gescheurd nadat een,
iets te enthousiaste poetsvrouw, ons gras wilde kortwieken en op de één of andere vreemde manier
niet had gezien dat er een trampoline in het gras zat (hum hum)

Het WK-voetbal had ervoor gezorgd dat we pas woensdag richting Villance vertrokken maar zaterdag heeft het ons langer daar gehouden omdat een aantal huisgenoten de wedstrijd voor de 3de plaats niet wilden missen.

⚽️