Het afgelopen weekend stond in de agenda als 'feestweekend' voor Luna haar 12de verjaardag. Op de één of andere manier was deze uitnodiging ook bij een aantal virussen terecht gekomen die zich geroepen voelden om ons te komen vervoegen en dan nog bij niemand minder dan het feestvarken in hoogsteigen persoon. Bij het arriveren op vrijdagavond was de koorts opgelopen tot 39 graden :-(. We zagen ons cadeautje (een boswandeling te paard met z'n allen bij
Ecurie Relais de la Lesse ) al in duigen vallen. Achteraf bekeken bleek er geen beter medicijn te bestaan dan dit. De ontvangst van de verrassing alleen al was goed voor een daling van de koorts met een graad (misschien moeten ze daar bij Perdolan een patent op nemen ;-) ). De zaterdagmiddag was voorbestemd om met de mondhoeken in opwaartse formatie door te brengen. De rest van het weekend werd het gevecht met de ongewenste gasten verder geleverd en was het cocoon-time. Maar, gezien de hoeveelheid regen die uit de lucht is gevallen, was dat niet zo erg.
 |
| Luna, Caramel en een glimlach die niet meer verdween ... |
 |
Maar ze was niet de enige bij wie deze activiteit dat effect had.
Alleen Hans heeft gezworen dat dit de eerste en de laatste keer was.
Ik droom ondertussen al van het volgende ritje :-). |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten