Vitamientjes V en D

In 'Regards d'Ardenne'  las ik onlangs een artikel over 'la vitamine Vert' , 'la vitamine de la Vie'. Verschillende studies hebben uitgewezen dat de natuur een geweldig deugddoend effect heeft op ons. Wat had ik graag proefkonijn geweest voor dit experiment (al zou ik niet geheel onbevooroordeeld geweest zijn wat betreft het eindresultaat ;-) ). Bij gebrek aan een uitnodiging voor een onderzoek was een 10-daags verlof ook al goed om het effect van de groene vitamientjes te mogen ervaren. Meer dan welkom na de hectiek van de voorbije maanden ...

De vitamientjes D lieten het in het begin wat afweten waardoor we de hulp van de stoof moesten inroepen.
Gelukkig hebben we achteraf nog volop kunnen genieten van de deugddoende kracht van de zon.

Acte de présence van Bart en Martine. We zullen eens een klantenkaart
moeten vragen bij Les Terrasses d'Our.

We hadden het lumineus idee om de afvaart van de Lesse te doen.
Alleen waren we uit het oog verloren dat het net de enige dag was waarop ze  topweer
hadden aangekondigd. Geel, blauw, rood, .... een mens werd ver zot van het gewemel van alle boten.
File, botsinggevaar en al het daarbij horende lawaai. Enfin, al bij al werd dit uitje wel gesmaakt
door Luna en Manon al denk ik dat we volgend jaar toch eerder zullen opteren voor een andere rivier ;-).

Na al die jaren hebben we al honderden kilometers gewandeld in de Ardense bossen.
Ze blijven ons echter verrassen. We hebben in de buurt van Daverdisse alweer een paar pareltjes ontdekt.
Het contrast met de bovenstaande activiteit kon niet groter zijn.

In deze tijd van het jaar gaat Hans niet meer zonder zijn zakmes en een zak op pad.
We vielen bijna letterlijk over de paddenstoelen. Eekhoorntjesbrood, kastanjeboleten, ...
elke dag stonden ze op de één of andere manier wel op de menu.

De eerste keer op pad met Luna & Manon & de fiets met het kasteel van Ciergnon als bondgenoot.
Zalig parcours langs het fietsroutenetwerk van de Famenne.

De winnares in actie tijdens een partijtje minigolf in Rochefort.

27/8/1994 zeiden we 'ja'. 23 jaar later werden we op die dag verwend door
onze twee oogappels met een ontbijt, een gedichtje en het grote tortelduifspel.

Een ezelwandeling in de Ardennen is een gat in de markt. We vonden een fijn koppel in
Marche-en Famenne die 5 ezeltjes hebben. We zijn met 2 van hen een middag op stap geweest.
"Wanneer komen we de volgende keer terug ? " was de slotconclusie van Luna en Manon :-).

 

De ezeltocht werd begeleid door Alain en Didi waardoor de ezels geen koppige kuren
kregen en mooi in de pas liepen. Het avontuur zat hem in het terrein waar de wandeling door liep. Dat was van kalksteen waardoor er heel wat grotten waren.

Een andere viervoeter die het altijd goed doet ... 'ons' Ardens paard Jade

waarmee het telkens een blij weerzien is.



Afkoeling is er wel te vinden in de Lesse of het openluchtzwembad van Rochefort

 

 

Hoe kan een mens nu zin hebben om zijn koffers te pakken wanneer je de laatste avond afsluit met deze zonsondergang ...