Vaderdag

Ik koester voor altijd de herinnering aan de laatste Vaderdag op 11 juni toen we met mijn vader een terrasken hebben gedaan. Een activiteit die, voor velen, een evidentie is maar voor hem tot een droom was gereduceerd omdat zijn lichaam niet meer mee wou. Hij vond het zalig om een pintje te drinken en een dame blanche te verorberen en daarmee alle diëten even aan zijn laars te lappen. Voor altijd op mijn netvlies gebrand ...

Voor mijn schoonvader hadden we een ander cadeautje in petto ... een weekend Villance inclusief onszelf (want wij waren hun taxi, het animatieteam, de cateringfirma, ...). En ook deze herinnering zal ik voor altijd koesteren ...

Het einde van het schooljaar was helemaal overschaduwd door het afscheid van mijn vader.
Een paar weken later konden we eindelijk een moment vinden om de rapporten
van Luna en Manon eens deftig te bekijken. En ... te zien dat het (meer dan) goed was.

Framboosjes zoeken achter de hoek.

Gustaaf ontpopte zich tot meester-kubber.

Kaartspelen zijn niet echt mijn ding, daardoor
werd de positie van de fotograaf getolereerd.

Rode draad doorheen het weekend ... eten ...
in Les Terrasses D'Our, op een picknickbankje aan de Lesse en op ons terras.