woensdag 2 juli 2014

Rauwe realiteit


De tweede keer in evenveel  maanden werd er ingebroken. De eerste keer zijn ze zonder buit  vertrokken en hadden we alleen beperkte schade (los van de mentale klap die we toen kregen).  Van deze keer liggen de kaarten anders. De TV is weg en de terrasdeur is onherstelbaar beschadigd.

3 jaar geleden hebben we ons vol goesting en idealisme in dit avontuur gestort. De uren werk die we erin hebben gestopt en de onverwachte investeringen die we moesten doen, zijn niet te tellen (daar is deze blog een stille getuige van) .  Staan we nu met onze rug tegen de muur ?  Is er een kruid opgewassen tegen mensen die het lef hebben om op een gewetenloze manier binnen te breken in een huis dat vaak leegstaat en mee te nemen wat past in hun kraam ? De stilte en de rust die ons daar zo dierbaar zijn, zijn in deze geen bondgenoot. Ik tracht ervan uit te gaan dat ze niet beseffen hoe ze erin slagen om iemand zijn droom stuk te maken.
We staan voor een hartverscheurende keuze. Eindigt het Villance-verhaal of niet ? We zijn verliefd geworden op het huis, het uitzicht en de omgeving … het is een unieke combinatie die we in al de vakantiehuizen waar we ooit kwamen nooit hebben gevonden. Ik denk me zot , Luna en Manon vinden het een geweldige plek waar ze geen afscheid van willen nemen, Hans is rationeler.  We staan voor een periode van wikken en wegen en weten op dit moment niet in welke richting de balans zal slaan …

5 opmerkingen:

  1. Dag Martine en Hans, alles zo goed mogelijk afsluiten met extra luiken en/of grendels, meer kunnen jullie helaas niet doen. Veel sterkte om deze nare gebeurtenis te verwerken. Laat jullie niet te snel wegjagen, zoals je zelf zegt : het is jullie droomhuis ! We denken met jullie mee om een oplossing te vinden of de dader(s) te vatten. Gr Geert en Lieve

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Martine , heb nu alle post eens doornomen van jullie en de liefde en de huiselijkheid die jullie daar hHebben/voelen wegen niet op tegen die inbraken, blijf daar verkook je ziel niet want jullie en de kinderen houden er teveel van. Ik huurde indertijd heel veel de Chalet van Walter De Wispelaere en daar is ook ingebroken, maar nooit heeft hij dit verkocht omwille van deze reden maar wel omdat ze het ontgroeide waren familiaal. De tip is om het zoveel mogelijk te verhuren zelfs misschien via Ardenne E tape ( extra sociale controle ) en buren informeren als jullie er hebben. Once you have a dream and its realised stick to it what ever comes up to you ) hopelijk kon ik jullie wat helpen met dit bericht -:) Groetjes van een oud collega Frank De Smet

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Frank, bedankt van je berichtje ! Fijn je te 'lezen'. Momenteel blijft de liefde voor 'ons' plekje het halen maar de schrik blijft er toch inzitten.Het is een bewuste keuze om het niet te verhuren via de bekende sites omdat het voor ons echt een tweede thuis is dat we op die manier ook hebben ingericht. We verhuren op dit moment aan mensen die we kennen en dat loopt wel goed. We hopen dat we Honda zijn gedachte rond 'dromen' kunnen vasthouden ;-).Groetjes, Martine

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag Martine , ga jouw favoriete plekje binnenkort toch eens huren hoor ( maar dan zonder kinderen en hun hondjes )
    Geef je tegen dan wel een berichtje ma zou toch voor 2015 zijn en wij kunnen in alle periodes , groetjes en prettig weekend -:)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Altijd welkom Frank :-). Fijne zondag en groetjes vanuit Villance in zijn schitterende herfstplunje !

      Verwijderen