De trap in de hoofdrol

Telkens als ik naar Villance rijd, hoe onmenselijk vroeg dat ook mag zijn en met als hoofddoel 'werken-werken-werken', overvalt me elke keer een vakantiegevoel. Dat durft wel al eens te vervagen wanneer je, gedurende uren, met oorbeschermers in een wolk stof de trap staat af te schuren terwijl buiten de vogeltjes fluiten en het zonnetje schijnt. Vrijdag en zaterdag hebben zich vooral afgespeeld op, rond en boven die trap. Het was een karwei waar we gigantisch tegen opzagen omdat er toch wel wat kunst-en vliegwerk komt bij kijken om aan alle hoekjes te kunnen. Maar we hebben het overleefd en zijn zeer blij dat naast de trap, ook de muren zijn opgeschuurd en in een primer gezet. Nu nog de eindlagen die goed zijn voor nog heel wat uren verfplezier ;-).
Met veel spijt ben ik zaterdagavond terug naar huis gereden (om Luna en Manon op te halen en het hoofd thuis nog een beetje boven water te houden) en heb ik Hans achtergelaten met een to-do-lijstje waar hij zoet mee was voor de rest van de week ;-). Maar hij heeft er nog een zeer productieve dag van gemaakt waarbij veel klusjes van de lijst kunnen geschrapt worden : een bankje gemaakt, de deur van de frigo gerepareerd, her en der nog wat geschilderd, een deel van de livingvloer geolied, ...

Stilaan durven we dromen van het einde van de werkzaamheden ... wat kijken we daar naar uit !!

PS. Het mysterie van de 'kraanvogel' is ontrafeld ... het was een 'zwarte ooievaar'. Ook iets dat je niet elke dag in de lucht ziet passeren maar iets minder zeldzaam dan een kraanvogel in deze regionen.

Voor alle duidelijkheid ... de eerste 5 treden zijn al gedaan.
Het schuurmachientje heeft overuren mogen doen.

Verstand op nul en schuren.

En dit was nog het gemakkelijkste stukje.

Grote en kleine ... klusjes.

De olijke buurkoeien die elke dag vrolijk voorbij huppelen en
een hele dag van de ene naar de andere wei kuieren.
Op de voorgrond een klein stukje van wat ooit onze gazon gaat worden.
Sinds vandaag staan de eerste sprietjes erdoor !!