Even experimenteren

Met rond de 300 m² af te rijden gras, konden we niet anders dan te investeren in een grasmachine die naam waardig. Die loslaten in onze Moerzeekse mini-tuin was niet echt een goed idee dus moesten we iets groter vinden om hem even uit te testen. Kris, Hans zijn broer, heeft ons met open armen ontvangen en heeft nu een proper afgereden grasperkje ... getest, goedgekeurd en klaar voor het grote werk binnen een paar weken.

Effe kijken ... hoe werkt dat ????

Bijna van de foto gebold :-) ... zo goed gaat het vooruit
(zeker met Manon als fotograaf)

Feestje

De voorbije twee dagen feest gevierd op een Kasteeltje op 10 kilometer van Villance ter ere van de trouw van vrienden.Voor we daarnaar vertrokken gisterenochtend nog snel een paar deuren een tweede verflaagje gegeven.
Deze middag was er niet veel energie meer over om nog veel kluskarweien te doen (volledig te danken aan het superfeestje ;-)))) en het beperkt aantal uren dat we in ons bed hebben gelegen).

Zaterdagochtend 9 uur ...

Groen

De voorbije 24 uur was 'groen' in de hoofdrol ...

... van de kleine grassprietjes die langzaam hun kopje komen boven steken. Zoals je je bij een baby wel eens afvraagt hoe die ooit aan een mooie haardos zal geraken, is die vraag ook mijn gedachten gekruist toen ik naar onze gazon stond te turen. Het is nog niet meteen nodig om er al een grasmachine op los te laten. Maar dat komt wel goed ook al is het momenteel een 3*-restaurant voor alle gevederde vriendjes van Villance en omstreken ;-)

... van één van de muren in de traphall. Een klein experiment maar mijn buikgevoel zegt dat het goedkomt. Binnenkort een tweede laagje maar dan heb ik versterking nodig want ik vrees dat het alleen niet meteen een streeploos parcour zou worden.

De trap in de hoofdrol

Telkens als ik naar Villance rijd, hoe onmenselijk vroeg dat ook mag zijn en met als hoofddoel 'werken-werken-werken', overvalt me elke keer een vakantiegevoel. Dat durft wel al eens te vervagen wanneer je, gedurende uren, met oorbeschermers in een wolk stof de trap staat af te schuren terwijl buiten de vogeltjes fluiten en het zonnetje schijnt. Vrijdag en zaterdag hebben zich vooral afgespeeld op, rond en boven die trap. Het was een karwei waar we gigantisch tegen opzagen omdat er toch wel wat kunst-en vliegwerk komt bij kijken om aan alle hoekjes te kunnen. Maar we hebben het overleefd en zijn zeer blij dat naast de trap, ook de muren zijn opgeschuurd en in een primer gezet. Nu nog de eindlagen die goed zijn voor nog heel wat uren verfplezier ;-).
Met veel spijt ben ik zaterdagavond terug naar huis gereden (om Luna en Manon op te halen en het hoofd thuis nog een beetje boven water te houden) en heb ik Hans achtergelaten met een to-do-lijstje waar hij zoet mee was voor de rest van de week ;-). Maar hij heeft er nog een zeer productieve dag van gemaakt waarbij veel klusjes van de lijst kunnen geschrapt worden : een bankje gemaakt, de deur van de frigo gerepareerd, her en der nog wat geschilderd, een deel van de livingvloer geolied, ...

Stilaan durven we dromen van het einde van de werkzaamheden ... wat kijken we daar naar uit !!

PS. Het mysterie van de 'kraanvogel' is ontrafeld ... het was een 'zwarte ooievaar'. Ook iets dat je niet elke dag in de lucht ziet passeren maar iets minder zeldzaam dan een kraanvogel in deze regionen.

Voor alle duidelijkheid ... de eerste 5 treden zijn al gedaan.
Het schuurmachientje heeft overuren mogen doen.

Verstand op nul en schuren.

En dit was nog het gemakkelijkste stukje.

Grote en kleine ... klusjes.

De olijke buurkoeien die elke dag vrolijk voorbij huppelen en
een hele dag van de ene naar de andere wei kuieren.
Op de voorgrond een klein stukje van wat ooit onze gazon gaat worden.
Sinds vandaag staan de eerste sprietjes erdoor !!