De periode rond midden augustus staat jaarlijks in onze agenda als dè moment om vallende sterren te spotten met dank aan de passage van de Perseïden. Geen lichtvervuiling en geen wolken zijn twee vereisten om deze magische "streepjes" te kunnen zien. Als het lukt, zakken we af naar onze favoriete Ardense hotspot, omdat daar sowieso aan de eerste voorwaarde wordt voldaan. De weersomstandigheden waren dit jaar perfect alleen was ook de volle maan van de partij. Een stevige stoorzender die er met haar verschijning voor zorgde dat alleen de "grootste" zichtbaar waren. Maar met een beetje geduld heb ik toch een paar mooie exemplaren kunnen zien. Of de bijhorende wensen uitkomen, zal de tijd uitwijzen :-).
Nee, geen optreden op ons terras. Wel een overenthousiaste BBQ die zich aan het opladen was om voor onze weekendgasten iets uit de kolen te toveren.
Het was een beetje een komen en gaan van mensen (om niet te zeggen dat ik de enige constante factor was). Luna en Manon hebben op zondagavond de plaats ingenomen van Els, Jurgen en Hans. Afgelopen maandag was het i-d-e-a-a-l weer om te kajakken (lees = perfecte temperatuur en blauwe lucht). Alleen het waterpeil viel wat tegen waardoor we af en toe een stukje te voet moesten doen. Niet evident in combinatie met de rotsachtige ondergrond maar verder hoor je ons niet klagen :-)
Tegen dinsdag waren alleen Manon en ik er nog. Op aanraden van een local zijn we de omgeving van Tenneville gaan verkennen. We werden verrast door een indrukwekkende kijkhut met een supermooi zicht. De wandeling ging door een mooi bos en is perfect voor minder mobiele mensen of jonge ouders met een buggy. Maar aangezien we tot geen van beide groepen behoorden, geven wij wel de voorkeur aan wandelingen off road boven gebetonneerde paadjes.
