Fantasierijk

 

Geen Ardense Kerst

Sinds 2012 vieren we Kerst in de Ardennen, het stokje dat corona tussen de wielen stak niet te na gesproken. Helaas hebben we nu met die traditie moeten breken dankzij de eerste blokperiode van Luna die een uitje naar Villance niet toeliet. 

Maar de voorbije week zijn we er toch wel een paar keer mogen wakker worden. 

Gelukkig waren er een aantal dingen zoals het (eetbaar) kerstekindje mèt de kerstboom die ons hielpen om te weten in welk seizoen we zitten want als we alleen afgingen op het weer zouden we ons in de herfstvakantie gewaand hebben. 

Maar ook de gezellige kerstmarkt in het prachtige kasteel van Mirwart deed zijn best om ons in de juiste sfeer te brengen.

Een marter had zijn feesttafel in de motorkap van onze auto gedekt en zich tegoed gedaan aan een aantal kabels. Het was even gedaan met achteruit rijden. Gelukkig was de pechverhelping relatief snel op post en was de schade niet zo groot dat we moesten weggetakeld worden.

Veel of weinig modder was de keuze al wist je niet altijd van op voorhand wat de ondergrond te bieden had. Het leven is soms een gokje alhoewel ik de vergelijking met 'a box of chocolates' toch beter kan smaken 😋

Pantelleria

Dit is de rede waarom Manon en ik naar Villance zijn gevlucht ... de Prins Carnaval verkiezingen op Moes. Een productie van decibels die niet bevorderlijk zijn voor de concentratie tijdens de examens.

Waar kan je dan beter zijn dan in de Ardense rust en in de pauze al te mijmeren over zomerse bestemmingen op bijvoorbeeld Pantelleria 😎, een Italiaans eiland waar Manon haar oog op liet vallen.

 

Ice age

 

"Scrat", de eekhoorn uit Ice Age die hemel en aarde verzet om een noot op de kop te tikken, ging vandaag door mijn gedachten ...

En dat had alles te maken met "onze" Ardense eekhoorn die de weg naar de voedersilo voor de vogels had gevonden. Hilarisch. 

Naast vogels en passerende zoogdieren observeren, heb ik me de voorbije 24 uur ook bezig gehouden met o.a. het in elkaar knutselen van de kerstboom.