Misleidend

 

Naar het schijnt is deze foto geen waarheidsgetrouwe weergave van de activiteiten van het weekendje dat Hans onlangs met een paar vrienden deed. Van de tientallen kaartspelletjes is er geen beeldmateriaal :-).

Niets moet

 "Niets moet, alles mag" was het motto van de 3 dagen die ik samen met Els en Valérie in Villance heb doorgebracht. Naast tetteren en eten ....

... hebben we ons uitgeleefd met de kerstboom

... hebben we ons helemaal laten gaan in de "sneeuw" ⛄

... en mochten we getuige zijn van de "Baard van Koning Winter". Een vrij zeldzaam natuurwonder waar je een chanceken moet voor hebben om op de juiste moment op de juiste plaats te zijn.

Zomer - herfst - zomer

Het overkomt me wel eens dat ik niet goed meer weet in welke periode van het jaar we zijn.
Dat de tijd alsmaar sneller lijkt te vliegen hoe ouder (help 😏) je wordt , heeft er zeker mee te maken. Langs de andere kant zijn er tegenwoordig ook natuurfenomenen waardoor je je in een ander seizoen waant. Zo leken de paar dagen in de herfstvakantie eerder op een zomers uitje ...

Een stralende dochter onder een stralende zon. 

Chance dat ik mijn zonnebril bijhad ;-)

Columbus

 Naar analogie met het TV-programma 'De Columbus' zijn Els en ik vorig jaar gedurende 3 dagen in hun busje gestapt om ons te laten leiden door het toeval. Toch wel een uitdaging voor twee mensen die bedreven zijn in plannen en organiseren met bij voorkeur twee puntjes op de 'i'. Maar de 'go with the flow' was ons danig goed bevallen dat we beslisten om er een traditie van te maken. Helaas was van deze keer de kmi-app, en bij uitbreiding het weer, ons niet gunstig gezind en zijn de plannen "lichtelijk" bijgestuurd. We zijn weliswaar met het busje vertrokken maar geland in Villance. Het werden drie gezellige dagen. Mocht je van het werkwoord "babbelen" foto's kunnen genomen hebben, hadden we er in alle soorten en formaten.

Gedurende twee dagen was zelfs de zon op het appèl bij de aperitief 

maar de kleur van de lucht verraadt dat dat niet voor lang was ...

Afkicken

Na een vakantie van 11 dagen in Italië, zijn Hans en ik nog een paar dagen gaan afkicken in Villance. Kwestie van de overgang naar het drukke leven onder de Moerzeekse kerktoren minder abrupt te maken. 

De hoofdbezigheid was wandelen, wandelen, wandelen.

Een kort toerken in de late middag is ontaard in 10 km met dank aan de behoefte van Hans om soms eens van het bewegwijzerde pad af te wijken en onbekend terrein te ontdekken met een wandelapp als leidraad.

Wanneer je tijdens zo'n uitje geen eten en drinken mee hebt en de suikerspiegel daalt, is er een probleem. Twee maiskolven en wat braambessen hebben Hans 'gered' zodat hij toch nog genoeg energie had om thuis te geraken.

Herenigd

Op 21 juli, een dag die als bedoeling heeft om alle Belgen te verenigen, hebben wij ons op microniveau herenigd in de Ardennen. Het was een eeuwigheid geleden dat we er met z'n vieren waren. Het was plezant om samen nog eens de omgeving te verkennen al wandelend, zwemmend, "kajakkend". Al was dat laatste op een klein meer in Neufchâteau waar bootjes doorgaans per half uur werden verhuurd. Maar we hadden er zin in en boekten een uur. Wanneer we doorhadden hoe groot het maar was, begrepen we de populariteit van de 30 minuten. Gelukkig was er in het begin nog wat leertijd nodig om terug onder de knie te krijgen hoe je zo'n kajak alweer moest besturen ;-).

Me-time

Van woensdag tot vrijdag heb ik mezelf me-time cadeau gegeven. 

De enige conclusie die ik kan maken is 'dit doe ik nog' ! Santé :-)

Ik moet zeggen dat het weer en de omgeving coöperatief 

waren om er een geslaagde passage van te maken.

Inspanning is voor mij ontspanning. Op het ritme van Villance met de vogels op de achtergrond .... 

de tuin onder handen gepakt, het huis spic en span gelegd, tijdens een wandeling een boeketje geplukt waar (voor mij) geen boeket uit de winkel tegenop kan om dan het huis achter te laten aan een groepje collega-vrienden en hun een geweldig weekend toe te wensen. 

Beu

"Of we het nooit beu geraken in de Ardennen ?" krijg ik wel eens als vraag. Neeeeeeeeeeeee. Integendeel zou ik zelfs zeggen. Helaas waren de passages van de voorbije maanden voor niet veel meer dan één nacht. "Werken" blijft een vaak voorkomende activiteit ...

Al zijn er slechtere plaatsen om te "thuiswerken"

De creatie van een nieuw luik ...

Gelukkig is er soms ook tijd om even te genieten van de omgeving. 

Hier in de buurt van het sprookjeskasteel van Vêves.

Met een verrassende flora.  Obsidentify heeft overuren mogen doen ;-).

En leuke dorpjes waaronder Celles mèt terrasje in de zon. 

De glimlach werd alleen maar groter naarmate de bodem van het glas Picon in zicht kwam 🙈

Dokter bos

Na een meer dan hectische periode op het werk had ik ongelofelijk uitgekeken naar donderdagavond 7/4/22. Dat stond gelijk aan de start van een weekje verlof. De kick-off was een weekend in Villance met Els en Jurgen. We konden allemaal wel wat 'Dokter Bos' gebruiken want het is ondertussen welbekend dat de geuren, kleuren en de stilte van een bos wonderen kunnen doen voor ons mentaal welzijn. Helaas waren er ook andere virussen in het spel, van het soort dat de voorbije 2 jaar de wereld als hun speelterrein beschouwen. We zijn één voor één gesneuveld samen met ons verlof waar we zo hadden naar uitgekeken. Daar kon jammer genoeg geen boom tegen op ....

Carnaval

 

Voor alle Moese en Kastelse carnavalisten was ik blij dat ze zich nog eens konden laten gaan in het weekend van 27/2/22. Voor mezelf was ik blij dat we een Ardense plek hebben waar we konden schuilen ;-).

Annick en haar twee dochters Nore en Maris hebben mee genoten van een zonovergoten weekend.

Omdat wandelen niet voor iedereen even spannend is, besloot de jongere generatie een ruiltocht te doen. Ongelofelijk wat je na een uur verzamelt met als start twee chocolaatjes.  

De lucht was blauwer dan blauw. Schitterend. In de verte mochten we getuige zijn van een aantal kraanvogels die aan hun oversteek bezig waren naar hun broedgebieden. Tienduizenden vogels volgden de afgelopen dagen opnieuw hun instinct. Door een sterke zuidoostenwind hebben we er maar een "paar" kunnen spotten maar ze maken ons altijd blij. Ze worden dan ook niet voor niets de geluksvogels genoemd ... 

Naweeën

 Op 26 november 2021 vonden we voor de eerste keer een onverklaarbare waterplas in het toilet beneden. De dag erna liep het water door het plafond en was het duidelijk dat de douche van de slaapkamer boven de boosdoener was. 

Twee maand later en een aantal klusweekends verder heeft de loodgieter een nieuwe douche geïnstalleerd, passeerde de schrijnwerker om het toilet beneden te voorzien van een nieuwe deuromlijsting en kreeg alles een nieuw likje verf. 

Deze paar zinnen verbergen uren werk maar het was tegelijkertijd een excuus om een aantal keer extra naar Villance af te zakken :-). 

Blij dat we dit karwei"tje" alweer achter de rug hebben. 

Tussen de verflagen door hadden we af en toe geluk met het weer en konden we gaan verdwalen in de Ardense bossen. Dat was soms letterlijk te nemen doordat ze onaangekondigd dicht waren wegens de jacht. Gelukkig was er dan internet om de weg terug te vinden en terecht te komen op verrassend mooie stukjes natuur.

Hiermee wakker worden blijft ons, zelfs na al die jaren, blij maken.

Omdenken

Bij "omdenken" is het de kunst om te denken in functie van kansen en niet in termen van problemen. De eerste week van de kerstvakantie bood voldoende uitdaging om deze denktrend in te oefenen : 

• de eerste keer in 10 jaar dat we geen kerst in Villance konden vieren
• de nieuw geplaceerde douche die op zijn beurt nog een mankementje vertoonde waardoor we de loodgieter opnieuw moesten optrommelen
• het kassement van de WC-deur dat, door het lek, veel meer was uitgezet dan verwacht en waarvoor we de schrijnwerker zijn hulp nog eens moesten inroepen
• het grijze grijze weer met liters regen 

Maar ...

Als het geen weer is om een hond door te sturen en het zijn pre-solden dan ga je ... shoppen

Een stoof en een paar zelfgemaakte pannenkoeken kunnen wel wat weerwind bieden aan deze donkere tijden.

En nee, binnen blijven was zeker niet de enige optie. Die overtollige calorieën schreeuwden om verbrand te worden ;-).

Net op het moment dat je er bijna begon aan te twijfelen of ze nog bestaat, maakte ze voor een paar minuten haar opwachting ... de 🌞

Legoblokje