Vakantie van extremen

De voorbije 3 weken hebben we samen kunnen doorbrengen en hadden we v-a-k-a-n-t-i-e-e-e-e-e

Gezien de omstandigheden is onze fietsvakantie in Normandië niet doorgegaan en beslisten we om in Moerzeke op de fiets te springen om 5 dagen en 300 km later aan te komen in de Ardennen. Een zalige tocht die ons via Holsbeek, Borgloon, Luik en Biron tot in Marlois bracht door een enorm gevarieerd landschap. We hadden er alleen net de warmste week aller tijden uitgepikt waardoor het bakken en braden was. Onze poriën hebben overuren gedraaid. 

De eerste dagen in Villance waren 'YES' voor Luna & Manon met 

Kaat, Sara, Margo en Jitse in de buurt.

En dan sloeg plots het weer om en waren we al blij met een streepje zon en 

konden we de trampoline gebruiken om ons op te warmen ;-).

Of gingen we een balletje kloppen op de minigolf van Récrealle in Alle-sur-Semois

Werden de kaarten bovengehaald.

Of gingen we echt de toerist uithangen :-) met een bezoek aan 1 van de 

meest besproken Ardense uitzichten 'Le tombeau du Géant'

 

Heel wat mensen draaien zich om na een bezoek aan het uitzichtpunt maar wij wilden toch nog even tot aan de Semois gaan. Een wandelingsken dat je best niet doet op hoge hakken …

Een rivier en goeie keitjes ... meer heeft Hans niet nodig om te vergeten in welk jaar hij geboren is. En nee hij was het nog niet verleerd :-).

Herinneringen

Een mens bouwt in zijn leven ontelbaar veel herinneringen op. In mijn fantasie is het een gigantische bibliotheek vol gekleurde schuifjes waar geen einde aan lijkt te komen. De voorbije weken zijn er weer wat bijgekomen.

De passage van komeet Neowise was er eentje van. Zelfs met het blote oog kon je ze zien … het leek op een zoeklicht vanuit de ruimte. Op zo'n intens moment van bondgenootschap met het heelal kan je alleen maar met verwondering naar boven turen.

De familie everzwijnen die hun zaterdagavond in het veld achter onze deur doorbrachten, mochten er qua indrukken ook wel zijn. 

Het bosterras "Chez Manon" … een absolute aanrader en spotgoedkoop ...

… lekker èn gezellig !

De Pont de Claies in Vresse-sur-Semois … een brug die ze elk jaar opnieuw bouwen van berken-en hazelaartakken over (jawel 😀) de Semois. Toch blij dat we droog aan de andere kant zijn geraakt alhoewel het wel een stevig exemplaar moet zijn want er loopt per dag wel wat volk over.