Home sweet home



Als het op "thuis" op aankomt, zijn we wat schizofreen. Villance heeft alles wat Moerzeke niet heeft en omgekeerd. De Ardennen zijn een wezenlijk onderdeel geworden van ons bestaan dat ik niet meer zou kunnen willen missen.

 

Zowel zaterdag- als zondagochtend waren 2,4,6 nee 8 (ze zijn altijd als koppel op zwier)
goudvinkjes paraat in de struik vlak achter onze tuin.



Dit is 'm dan. Geen sinecure om met zo'n borstje een verscholen bestaan te leiden.
 Ze voelen zich in Villance even goed in hun element als wij.

Niet iedereen staat altijd op de eerste rij om te gaan wandelen maar
als er paarden in het verhaal voorkomen, krijgen sommigen vleugeltjes.

Of een spelletje kan ook helpen ...



Terwijl dit voor mij al meer dan redenen genoeg zijn ;-)

Lees me

Iedereen heeft zijn manier om ervaringen te verwerken ... de ene vertelt, de andere zegt niets, sommigen tekenen, anderen dansen, ... Er zijn er ook die hun ei kwijt kunnen door te schrijven. Ik mag me tot de laatste categorie rekenen. Het borrelt op en wordt een drang om het op 'papier' te zetten.
De voorbije zes jaar zijn er al heel wat belevenissen ons pad gekruist in Villance. Leuke en minder leuke. Het feit dat ik ze op dit forum kwijt kan, is een hulpmiddel om ze een plekje te geven in de galerij van mijn herinneringen.

Ter ere van gedichtendag eentje dat perfect in deze sfeer past ...

LEES ME

 

Een gedicht lezen,

is vertrekken

aan een hoofdletter

en dan reizen tot aan het punt.

 

En dan hopen

dat je onderweg

iets leuks tegenkomt

en aan het eind

een mooi uitzicht hebt.

 

Soms een inzicht.

 

- Geert De Kockere -

De week van het everzwijn

De eerste week van de kerstvakantie mogen we met gemak bombarderen tot 'de week van het everzwijn'. Nadat een stukje ervan op de menu had gestaan op kerstavond hebben we de daaropvolgende dagen kunnen kennismaken met de levende exemplaren. Tot 3 keer toe zijn ze ons pad gepasseerd wat meteen een unicum is in mijn 47-jarig bestaan. Nooit eerder kon ik deze creaturen bewonderen in de vrije natuur. Behoorlijk indrukwekkend ... Als dit een voorbode is voor 2018, belooft het een 'wild' jaar te worden :-).

Luna en Manon op avonturentocht achter de deur met de Bart, Kaat, Sara en Margot alias de Vlaamse buren.
Net daarvoor stormde op dat plekje een kudde van 6 everzwijnen voorbij.

Klaar voor het Feest van het Licht ...

Hoe de sfeer was ? Daar is deze foto een goeie samenvatting van :-).

Als het boven de grond grijs en kil is ...



... duiken we maar de betoverende onderwereld in van Han-sur-Lesse

... of spelen we gezelschapsspelletjes met de buurmeisjes ...

... of toasten we samen met hen op het nieuwe jaar ...

 ... of gaan we wat calorieën verbranden ...

 

 En wat gebeurt er dan ? Dan begint het plots te sneeuwen en op een paar uur tijd ligt er een krakend wit tapijtje ideaal voor een sneeuwballengevecht, te sleeën, te wandelen, ... Helaas was Luna alleen van binnenuit getuige door één of ander virus dat haar een dag is komen vergezellen :-(. Exact 24 uur later was er nauwelijks nog een spoor terug te vinden en leken we plotseling een seizoenswitch gedaan te hebben naar .... de lente ...

 

Een inspirerend 2018 !

 

 

 

 

Een extraatje

Ook dit jaar wilden we graag 'onze' gasten van 2017 een attentie bezorgen. Aangezien we ondertussen mensen van over het hele Vlaamse land mogen verwelkomen, zijn we op zoek gegaan naar een 'brievenbusbestendig' cadeautje en heeft de postbode ondertussen het "extraatje voor 2018" kunnen bezorgen.