Attention aux fouines!

Vandaag zou de eerste dag in 7 maanden geweest zijn zonder werken in de Ardennen. We hadden een uitstap gepland naar een provinciaal domein in Chevetogne. Luna en Manon hadden zich verheugd op het zwembad tot we op de heenweg gestrand zijn op de pechstrook. Een paar uur later wist een garagist te vertellen dat een wezel aan de oorzaak lag. Je kan je de fronzen in onze wenkbrauwen wel voorstellen ;-). Blijkbaar zijn een aantal kabels in de motor doordrenkt van olie die in de fond iets te maken heeft met vis. Die wezel dacht m.a.w. een vis aan den haak te slaan maar het was niet meer of minder dan de turbokabel van onze voiture. Blijkbaar komt dit veel voor in de Ardennen.  Dus gaan we straks maar wijselijk het territorium afbakenen met bleekwater. Er zijn ook nog andere opties om dat te doen maar dat is meer iets voor honden ;-). 

En wat Chevetogne betreft ... we doen morgen een nieuwe poging ...

De dader

Va-va-vakantie

Vandaag gearriveerd in Villance met twee auto’s en de helft van ons huis. Een halve dag later was alles uitgeladen en had het allemaal een plekje gekregen. We hebben de vakantie ingezet met dorpsfeesten in Redu, het bekende boekendorp op een paar kilometer rijden.  Een zonovergoten terrasje en op de achtergrond een groepje dat het beste van zichzelf stond te geven. Wat een zalige start … Teruggekomen kon Hans het niet laten om de distels in de tuin te lijf te gaan en was hij zoet voor een paar uur tuinplezier.

Luna en Manon slapen ondertussen gelijk een roosje nadat ze de ziel uit hun lijf hebben gesprongen op de trampoline, van de glijbaan naar de schommels hebben gelopen en terug, … kortom ze vonden het geweldig.

Zonet zijn we getrakteerd op schitterende schemeringskleuren en staat een maansikkeltje borg voor zoete dromen ...

Na dit optreden wil Luna ook viool beginnen spelen.
Lag het aan het instrument of aan de jongen die het bespeelde ?

Ben ik een mooie prinses ?

Beetje onkruid gewied

"Ik ga de plantjes gieten die vake net heeft gepland"

Leuk leuk leuuuuuuuuuk

24 uur van Villance

Mocht ik in een productieomgeving gewerkt hebben, dan zat mijn 2 keer 12 uren-shift erop na het voorbije weekend en kon ik beginnen aan mijn rustweek. Maar niets is minder waar ... de werkweek is pas begonnen ...

Zaterdag lag de focus op de 'masterbedroom'. Met haar 24 m² de grootste van de drie slaapkamers en dat zullen mijn armen geweten hebben. Ik heb de plafond en de vloer voor mijn rekening genomen. Die laatste moest nog opgeschuurd en geolied worden. Het was niet warm maar ik heb geen kou gehad. Ondertussen hield Hans hem in stilte bezig met de afwerking en het verven van de raam en het repareren van een stuk van de vloer, een waar millimeterwerkje maar hij ziet er weer gelijk nieuw uit.

Zondag was het een race tegen de tijd om alles propertjes te krijgen zodat we er binnenkort 2 weken op vakantie kunnen gaan. Eindelijk eindelijk is het bijna zover en zullen we kunnen genieten van ons optrekje na maanden van noeste arbeid. Bij wijze van afkicken staan er nog wel wat klusjes op de wachtlijst maar niets meer in vergelijking met wat we hebben meegemaakt.
Laat 22 juli maar komen ;-)

De puinhoop op zondagmorgen en dit was niet de enige plaats die er zo uitzag

Het resultaat zondagavond

Mankracht

Ik had spieren nodig vandaag!  En die zijn gekomen in de vorm van mijn vader en mijn broer. Moeder Maria zorgde voor de catering, wat uiteraard ook broodnodig is, om die spieren de nodige energie te geven.  Op het programma: plaatsen van de trampoline, de schommel, de afrijzer en het maken van een trap met een behulp van een paar rotsblokken.  Dit lijstje alléén afwerken was dus geen optie.  Het relaas van een erg productieve dag in enkele beelden:

Werken kan ook plezierig zijn!

Trekken en sleuren!

En ja hoor, dat springt...

Er moet altijd iemand coördineren

De innerlijke mens versterken

Alles moet uitgeprobeerd worden

En passant 't gras efkes afrijden

Slecht voor de rug

En alweer uitproberen

Benny, Va, Moe, bedankt éé !!

Paniek

Eventjes een verslag van op "de werf".  Jawel paniek, dat maakte zich van mij meester deze morgen toen ik de verlichting van de gang wou aansluiten.  Bij de eerste spots was er nog geen wolkje aan de lucht.  Spotjes hingen er redelijk vlug aan en ja hoor, toen was er licht...  Maaaaarrrrrr, dat was even buiten Murphy gerekend. Na het aansluiten van de tweede spots bleken de eerste niet meer te branden! Mijn verbazing ging al snel over in lichte paniek, want ik was er zeker van dat ze goed waren aangesloten.
En dan blijft er nog één mogelijkheid over: ergens boven het plafond moest er een kabel zijn die niet meer aangesloten was. Van de woorden die toen uit mijn mond zijn gekomen, zou de katholieke medemens even niet goed zijn geweest!
Met de moed der wanhoop een gat gemaakt net boven de tweede spots, in de hoop dat daar het probleem zou zitten.  En deze keer waren de goden mij beter gezind.
Daar zat dus het probleem...  Kabeltje was los gekomen, waarschijnlijk door er iets te "forsig" aan te trekken. Pfff, dat was effe zweten!







Daarna begonnen aan operatie "boom".  Na het avontuur met de sticker verleden week moest dat stukje muur opnieuw een groen laagje krijgen en gingen we zelf een boompje proberen schilderen.  Om een lang verhaal kort te maken hieronder deze operatie in vier stappen:

De opstelling

Aflijnen

Opvullen

Et voilà!



Nokvol

Daarnet is Hans nog eens vertrokken tot zondagavond.  Je zag hem nauwelijks zitten in de auto. De berg was weer groot die mee 'moest'. Ondertussen zijn we specialisten geworden in creatief stapelen. Onvoorstelbaar wat we al vertransporteerd hebben richting Villance. Op zes maanden tijd een huis van kop tot teen inrichten is niet niks. Of zouden we dat een klein beetje onderschat hebben ;-) ...

Verliefd

Wanneer je verliefd bent, is je blik op de realiteit anders. Alles ziet er schitterend en fantastisch uit. De fouten en gebreken van de andere partij worden met de mantel der liefde bedekt.
Ook wij zijn helemaal in de ban van ons huisje in Villance. Zodanig dat we ons soms afvragen of alleen wij rondlopen met die roze bril. Maar toen afgelopen zaterdag de leverancier van de glijbaan spontaan zei 'quelle belle maison et quelle vue extra-ordinaire' werd ons gevoel bevestigd, zelfs door een 'local'. Mochten we pauwen geweest zijn, onze staart had in vol ornaat gestaan ;-).

Hans en ik (met dank aan mijn schoonouders die in de tussentijd voor opvang hebben gezorgd van Luna en Manon) hebben de voorbije dagen bergen werk verzet in de hoop van er eind juli te kunnen genieten van een welverdiende (mogen we toch wel zeggen) vakantie. Alles verliep vlekkeloos tot ik zondagmorgen begon met de muursticker in de gang. Er viel nog te leven met de kreuk erin maar de blaas (door een fout in de sticker zelf) verknalde het helemaal. Hem er terug afhalen was de enige optie. Een uur later stond ik daar met een sticker die goed was voor de vuilbak (even niet denken aan de kostprijs) èn een muur waar de verf van was losgekomen (terwijl we dachten dat de gang na al die uren verven af was) .... Er zijn veel ergere dingen dan dit maar het was niet meteen iets waar je vrolijk van wordt. We zijn uiteindelijk geëindigd met een strook glasvezelbehang en het vooruitzicht op alweer 3 lagen 'groene verf'. Naar analogie van de kinderkamer zullen we zelf een boom uit onze mouw toveren ... (wat was dat weer van die processie van Echternach?)

Zaterdagochtend bij het krieken van de dag

De tel kwijt hoeveel liter verf ik al heb opengestreken

Klusjes allerhande

Een paar 'dingen' waren toe aan een 'nieuw' leven op het containerpark

Vroem vroem ... de eerste keer Waals gras afrijden

The wall of Art van de hand van Luna en Manon

Ook de kleine mensjes zullen hun jas omhoog kunnen hangen

Tijd voor ontspanning